Nad wielką wodą

Za oknem gorąco, czas pojechać nad wodę. Wielką wodę!

MAJ 2016 - HISZPANIA (KADYKS)

Przed podróżą do Hiszpanii kupiłam sobie kostium kąpielowy, no bo przecież wiadomo - pojadę na plażę, to muszę jakoś wyglądać, Owszem, na plażę pojechałam, ale kostium leżał zapomniany i porzucony w plecaku. Nawet nie pamiętam, czy wysmarowałam się kremem z filtrem. 

Ale zanim się pójdzie na plażę, to trzeba zwiedzić to, co jest do zwiedzania. Katedra w Kadyksie to nie to samo co katedra w Sevilli czy Kordobie (o tym następnym razem), ale tutaj w cenie biletu jest audioguide. I tym sposobem spędziłam dużo czasu ze słuchawką przy uchu, dowiadując się wielu ciekawych rzeczy, których oczywiście już nie pamiętam. 

Czas na obiecaną wielką wodę. Najpierw z góry. Kadyks widziany z dzwonnicy jest biało-niebieski. A na dzwonnicy wieje. Bardzo wieje, wywiewa włosy, bluzy, spódnice, plecaki, myśli, a żeby porozmawiać to trzeba przekrzyczeć wiatr, co może skutkować utratą głosu.  A do tego wszystkiego co 15 minut można dostać zawału, bo zaczynają bić dzwony. Bardzo głośno zaczynają bić i bardzo znienacka. Ale i tak warto, bo widok niczego sobie. 

Dobra, czas na wielką wodę. Woda jest naprawdę wielka i otacza Kadyks prawie ze wszystkich stron. To na początek trochę kinematografii:

Taka scena, znajoma? Halle Berry wyłania się tu z wody właśnie na plaży w Kadyksie. Aż się prosiło o to, żeby odegrać tę scenę, tylko było chłodno, woda zimna, wiało i w ogóle... kostium porzucony w plecaku.

A wiecie co jest najfajniejsze w mieście ze wszystkich stron otoczonym oceanem? Że można iść wzdłuż wybrzeża i dojść tam, skąd się wyszło (i nawet nie spóźnić się na pociąg powrotny).